De Praktijk - bestaan en ontstaan
Feitelijk is de praktijk 1 persoon, wat ik meteen een gekke uitspraak vind. Ik zie de praktijk als wij. Alleen kun je niet veel, je hebt elkaar nodig. Een gesprek doe je minstens met zijn twee of je moet een interne dialoog voeren. Ik zie de praktijk dan ook als een samenwerking, een connectie, een relatie tussen mensen. En een van die mensen ben ik.....
Ik zal me even voorstellen.
Mijn naam is Dennis Prinsen. Ik ben geboren en getogen in Breda en voel me dan ook echt een Bredanaar. Ik sport (hardlopen, golf, wandelen) graag en daarnaast houd ik erg van muziek luisteren. Na een sportcarriere in de atletiek heb ik het accent verlegd van focus op maximale prestaties naar het juist meer onderhouden van fit voelen.
Ik ben sinds 1998 werkzaam in de GGZ.
Na te zijn afgestudeerd in 1997 aan de Universiteit van Tilburg (Tilburg University, toen nog de KUB (Katholieke Universiteit Brabant) genaamd, ben ik gaan werken als groepsleider (pedagogisch medewerker) in de jeugdhulpverlening.
Ik werkte daar met zeer moeilijk opvoedbare jongens tussen de 12 en 18 jaar oud. Een gekke term feitelijk, want je had net zo goed kunnen zeggen dat die jongens veel tekort waren gekomen in hun leven en zelfs getraumatiseerd waren. Hun gedrag was hun overlevingsmechanisme (coping). Als je wat verder door keek en echt contact aanging ervoer je de vaak kleine jongen achter die stoere faccade. We hielpen ze die buitenkant wat meer los te laten en veiligheid en vertrouwen te ervaren om zo ook weer meer zelfvertrouwen te gaan voelen.
Na de periode als pedagogisch medewerker rolde ik in 1998 een beetje per abuis de eerstelijns GGz in... Ik had nog nooit een behandelkamer van binnen gezien; hoe gek dat ook mag klinken. Een nieuwe wereld. Een wereld die nieuwe ervaringen gaf. Ik werkte in een praktijk in de buurt van Hilvarenbeek. Hier heb ik zes jaar gewerkt en verbreedde ik mijn ervaring en werkte steeds meer met volwassenen, naast jeugdigen.
Ik ben altijd geinteresseerd geweest in verhalen. We hebben allemaal ons verhaal. Het verhaal van ons leven. De reis die je tot de dag van vandaag hebt afgelegd.
In 2004 ben ik aan twee nieuwe avonturen begonnen. Enerzijds in dienst bij GGZ Breburg. Ik ben gaan werken als behandelcoordinator/GZ psycholoog in de kliniek voor kinderen en jeugdigen met psychiatrische problemen. Daarnaast ben ik gestart met de eigen praktijk.
De uren bij GGz werden steeds wat minder en in de praktijk steeds wat meer. Ik volgde een opleiding MBA (master of business and Administration). Ik was daar een vreemde eend in de bijt. Waarom doet een psycholoog een managementopleiding. Het leidinggeven, sturing en begeleiding bieden aan collega's trok me enorm. Samen iets bereiken. In dit traject leerde ik veel over management, organisaties en zaken die daar mee samenhangen. Ik realiseerde me steeds meer dat mensen en organisaties leven en werken in systemen. Er is altijd een dynamiek.
Mijn rol binnen de GGz werd een managementrol. Waar ik me moest focussen op de inhoudelijke ontwikkeling en aansturing van de behandelingen vond ik de bedrijfsvoerende aspecten erg interessant. Het betekende ook een verdere persoonlijke ontwikkeling.
Tot en met voorjaar 2017 combineerde ik het werken bij de GGz met de eigen praktijk. Door reorganisaties veranderde de rol binnen GGz en heb ik besloten me volledig op de praktijk te richten. Loslaten, verder gaan...
Gedurende de jaren heb ik meerdere post-doctorale cursussen en opleidingen gevolgd en dit zal ook de komende jaren het geval zijn. Leren door ervaring, scholing, lezen en dingen doen....
In mijn werk als GZ psycholoog ben ik niet anders dan in mijn dagelijkse leven. Ik geloof heel sterk in "what you see is what you get". Men zegt ook wel "doe maar normaal, da's gek genoeg". Plezier hebben, humor en zelfspot vind ik erg belangrijk.
Ik ben zeer geinteresseerd in Acceptance and Commitment Therapy en mindfulness. Voor mij ligt hier de kracht om jezelf beter te leren kennen, maar vooral of juist daardoor beter om te kunnen gaan met omstandigheden die je tegenkomt en gedachten en gevoelens die je ervaart. Mijn ervaring is dat veel mensen heel veel energie stoppen om van klachten af te komen. Laten we ons vooral richten om er juist mee om te leren gaan en vanuit een doel richting de toekomst te gaan. Zeker in deze rat race die de wereld tegenwoordig is. Sta stil, adem, ervaar ruimte en ACT!